افزایش وضوح گفتار در کودک مبتلا به فلج مغزی: گزارش موردی

زمینه و هدف: فلج مغزی می تواند به عنوان اختلال کنترل حرکتی و وضعیت بدنی تعریف شود که از طریق صدمه به سیستم اعصاب مرکزی، آسیب هایی را به زندگی آینده فرد تحمیل می کند. روش: این پژوهش، گزارشی از کودک 5ساله و مبتلابه فلج مغزی اسپاستیک خفیف است که به دلیل نبود وضوح گفتار به گفتاردرمانی ارجاع داده شده بود. پس از ارزیابی گفتار کودک، به دلیل بی ثباتی بسیار شدید خطاهای گفتاری و همچنین گزارش والدین مبنی بر عدم افزایش وضوح گفتار حتی پس از درمان توسط درمانگران قبلی، رویکرد واژگان مرکزی آغاز شد. یافته ها: بعد از 14جلسه درمان با این رویکرد، درمانگر شاهد افزایش ثبات تولید، وضوح کلی گفتار کودک و رضایت والدین از پیشرفت گفتار در کودک بود. نتیجه گیری: با انجام این مطالعه، به نظر می رسد درمان بی ثباتی در تولید گفتار با رویکرد واژگان مرکزی مفید است.